PL EN
 
PL EN
Najnowszy Numer
Archiwum
O Nas
Dla Autorów
Dla Recenzentów
1/2014 vol. 5
Statystyki
CC BY-SA 4.0
Pobierz cytowanie
ARTYKUŁ PRZEGLĄDOWY
KOMUNIKACJA STRATEGICZNA JAKO NOWA ZDOLNOŚĆ OPERACYJNA – UWAGI O WDROŻENIU
Krzysztof LIDERMAN 1
,
 
Andrzej MALIK 2
 
 
 
Więcej
Ukryj
1
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie
 
2
Sztab Generalny Wojska Polskiego
 
 
Data publikacji: 15-05-2014
 
 
SBN 2014;5(1): 289-310
DOI: https://doi.org/10.37055/sbn/135199
 
 
Artykuł (PDF)
Referencje (20)
 
SŁOWA KLUCZOWE
polityka informacyjna
Komunikacja Strategiczna
STRATCOM
 
STRESZCZENIE
W artykule została przedstawiona problematyka Komunikacji Strategicznej jako nowej zdolności operacyjnej, która zostanie wdrożona w resorcie obrony narodowej i SZ RP. Sojusz Północnoatlantycki określił w 2009 roku główne kierunki rozwoju tej zdolności, traktując je jako podstawę do przyjęcia rozwiązań w państwach członkowskich. W chwili obecnej Komunikacja Strategiczna w doktrynach państw NATO ma już ugruntowaną (chociaż jeszcze mającą objawy „wieku dziecięcego”) pozycję. W Polsce dopiero podejmowane są próby włączenia Komunikacji Strategicznej w rutynowe działania organów politycznych i wojskowych różnego szczebla. Główne problemy z tym związane dotyczą spraw podstawowych – poczynając od precyzyjnego zdefiniowania, czym jest Komunikacja Strategiczna, po określenie jej związków z od lat ugruntowanymi działaniami na polu dyplomacji wojskowej, operacji informacyjnych (InfoOps) czy operacji psychologicznych (PSYOPS). Artykuł zawiera propozycję interpretacji określenia „Komunikacja Strategiczna” oraz omówienie podstawowych kontrowersji związanych z tym określeniem. Celem jest oddziaływanie na poglądy o komunikacji strategicznej osób z kręgów polityczno-decyzyjnych tak, aby w implementacji tej zdolności operacyjnej nie popełniono błędów, które mogą być trudne i kosztowne do usunięcia.
 
REFERENCJE (20)
1.
P.W. Charelli and S.M. Smith, Learning from our modern wars: the imperatives of preparing for a dangerous future, “Military Review”, September-October, 2007.
Google Scholar
 
 
2.
T. Corn, The art of declaring Victory and Going Home: Strategic Management of Expectations, Small Wars Journal, September 19, 2009.
Google Scholar
 
 
3.
F. Hoffman (2007), Neo-Classical Counterinsurgency. Parameters, pp. 71-78.
Google Scholar
 
 
4.
H. Kennon, H. Nakamura and M.C. Weed, U.S. Public Diplomacy: Background and Current Issues, Congressional Research Service Report for Congress, Washington D.C., December 18, 2009.
Google Scholar
 
 
5.
D. Kilkullen (2006), Counterinsurgency Redux. Survival 48(4)ACO Strategic Communication Directive (AD) 95-2. B-7010 SHAPE, Belgium.
Google Scholar
 
 
6.
K. Liderman, A. Malik, Bezpieczeństwo informacyjne jako cel ataku terrorystycznego, [w:] P. Majer, M. Stek (red.), Jakość w działaniach na rzecz bezpieczeństwa państw Grupy Wyszehradzkiej z perspektywy europejskiej, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie, Józefów 2011, s. 17-27.
Google Scholar
 
 
7.
K. Liderman, A. Malik, Polityka informacyjna a bezpieczeństwo informacyjne, „Studia Bezpieczeństwa Narodowego”, IOiZ, Nr 4, s. 399-411, WAT, Warszawa 2013.
Google Scholar
 
 
8.
M.G. Mullen, From the Chairman: Strategic Communication: Getting Back to basic, “Joint Forces Quarterly”, No 55, 4th Quarter, 2009.
Google Scholar
 
 
9.
D. Murthy, The trouble with Strategic Communication(s).
Google Scholar
 
 
10.
NATO Strategic Communication Policy. NATO International Staff, Annex to PO(2009)0141, Bruksela 29, September 2009.
Google Scholar
 
 
11.
NATO’s Strategic Communications concept and its relevance for France, Prepared by the RAND Corporation for the Joint Forces Centre for Concept Development, Doctrine and Experimentation, France (semi-structured interviews carried out at NATO and the United States), Published 2010 by RAND Corporation.
Google Scholar
 
 
12.
CH. Paul (2011), Strategic Communication – origins, concepts, and current debates. Publishing by PRAEGER.
Google Scholar
 
 
13.
Strasburg/Kehl Summit Declaration issued on 4th April 2009 by Heads of State and Government participating in the NATO meeting. NATO press release (2009) 044.
Google Scholar
 
 
14.
PH.M. Taylor, Public Diplomacy and Strategic Communications, introduction to Routledge Handbook of Public Diplomacy, New York, 2009.
Google Scholar
 
 
15.
The Multinational Capabilities Development Campaign, MCDC 2013-1: Focus Area Strategic Communication in Combined Operational Access – Information Activities and Emerging Communication Practices.
Google Scholar
 
 
16.
U.S. Commander’s Handbook for Strategic Communication and Communication Strategy, version 3.0, US Joint Forces Command, Joint Warfighting Center, 24 June 2010.
Google Scholar
 
 
17.
U.S. Department of Defense, Strategic Communication Joint Integrating Concept, Washington D.C., version 1.0, October 7, 2009.
Google Scholar
 
 
18.
U.S. Department of Defense, Strategic Communication Science and Technology Plan, Washington D.C., April 2009.
Google Scholar
 
 
19.
White House (2010), National Framework for Strategic Communications, Washington DC: White House.
Google Scholar
 
 
20.
R.S. Zaharna, The U.S. Credibility Deficit − U.S. Strategic Communication and Public Diplomacy after 9/11, Houndmills, UK, Palgrave Macmillan, 2010.
Google Scholar
 
 
Udostępnij
Wyślij mailem
ISSN:2082-2677
Journals System - logo
© 2006-2024 Journal hosting platform by Bentus
Scroll to top