Ocena oddziaływania dużej inwestycji infrastrukturalnej na środowisko przyrodnicze i społeczne jest sztuką, która aczkolwiek skodyfikowana w przepisach prawa, pozostaje w znacznej mierze domeną trudnej wiedzy z wielu dyscyplin technicznych, przyrodniczych, społecznych, a także prawa i ekonomii. Ostatecznym celem powinno być przekonanie podejmującego decyzję administratora publicznego, że proponowany przez inwestora wariant realizacji przedsięwzięcia infrastrukturalnego jest najlepszy z możliwych, a konflikty, które powoduje ze środowiskiem przyrodniczym i społecznym, zostały zminimalizowane przez dobór właściwych środków technicznych i organizacyjnych, są zatem możliwe do zaakceptowania. Możliwość podjęcia decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zależy od tego, na ile raport OOŚ wykonany dla tej inwestycji przekonuje podejmującego decyzję regionalnego dyrektora OŚ o tym, że zostało zaproponowane optymalne rozwiązanie z punktu widzenia kryteriów funkcjonalnych, technicznych oraz ochrony środowiska. Wybranie przez inwestora kilku wariantów trasowania linii kolejowej może być zaakceptowane. Lepsza ocena oddziaływania na środowisko społeczne staje się możliwa, gdy dostępne są dane o liczbie wyburzeń i liczbie osób w strefie oddziaływania planowanej linii oraz dolegliwości, na jakie się narazi.