Podjętym w artykule problemem naukowym jest określenie istoty utworzenia Służby Celno- -Skarbowej na skutek reformy administracji skarbowej w Polsce w 2017 roku oraz ocena prawidłowości i zasadności jej funkcjonowania w zestawieniu z funkcjonowaniem Straży Granicznej. W pracy wykorzystano metodę formalno-dogmatyczną polegającą na analizie aktów prawnych, jest to główna metoda stosowana w naukach prawnych. Posłużono się także metodą krytycznej analizy piśmiennictwa. Służbę Celno-Skarbową powołano ustawą z dnia 1 marca 2017 r. o Krajowej Administracji Skarbowej wraz z reformą administracji skarbowej łącząc Służbę Celną oraz organy administracji skarbowej, natomiast Straż Graniczna funkcjonuje na postawie przepisów ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej. Obie te służby stanowią jednolite, umundurowane i uzbrojone formacje przeznaczone do ochrony granicy państwowej, kontroli ruchu na granicy państwa oraz zapewnieniu ochrony obszaru celnego Wspólnoty Europejskiej (Służba Celno-Skarbowa) czy przeciwdziałania nielegalnej migracji (Straż Graniczna). Tożsamy zakres wielu uprawnień budzi wątpliwości co do zasadności utworzenia Służby Celno-Skarbowej, a w następstwie co do funkcjonowania dwóch formacji mundurowych wykonujących, jak wynika z analizy, wielu tych samych lub podobnych zadań. Ponadto tożsama kwestia powielenia uprawnień zidentyfikowana została w odniesieniu do funkcjonariuszy i urzędników NRA. Postawić zatem należy pytanie, czy takie rozwiązanie i podział zadań powinien nadal funkcjonować. Wyniki z przeprowadzonych ustaleń jasno wskazują, że w większości zadania Służby Celno-Skarbowej powielają się z zadaniami Straży Granicznej, a zadania, które obecnie leżą wyłącznie w kompetencji Służby Celno-Skarbowej mogłyby być rozdysponowane pomiędzy już funkcjonujące formacje.