PL EN
ARTYKUŁ PRZEGLĄDOWY
ROLA WOJSK OBRONY TERYTORIALNEJ W SYSTEMIE ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO
 
Więcej
Ukryj
1
Uczelnia Techniczno-Handlowa w Radomiu
 
 
Data publikacji: 25-05-2021
 
 
SBN 2021;20(2): 11-20
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
iemilitarnym. Z powodu natężenia i rozmiarów zagrożeń o charakterze niemilitarnym, służby cywilne, które są powołane przepisami ustaw do ich zwalczania i przeciwdziałania ich skutkom, często stają się bezradne wobec zaistniałej sytuacji. W takich przypadkach niezbędna jest pomoc i zaangażowanie wszystkich dostępnych sił, jakie znajdują się w dyspozycji państwa, w tym sił zbrojnych. Wojska Obrony Terytorialnej (WOT) stanowią szybko rozwijającą, elastyczną strukturę militarną państwa, posiadającą możliwość niesienia pomocy w sytuacjach kryzysowych oraz podnoszenia bezpieczeństwa obywateli. Stanowią więc istotny element wsparcia dla administracji publicznej i społeczeństwa w sytuacjach zarządzania kryzysowego. Celem artykułu jest identyfikacja zasadniczej roli WOT podczas realizacji zadań reagowania kryzysowego na terenie kraju. Dokonano analizy aktów normatywnych określających i warunkujących udział podmiotów militarnych w zarządzaniu kryzysowym. Analiza zadań i kompetencji WOT pozwala odnaleźć istotny element wsparcia dla organów administracji publicznej w przeciwdziałaniu i zwalczaniu sytuacji kryzysowych. W artykule podjęto próbę zidentyfikowania potrzeb i możliwości działania WOT w systemie zarządzania kryzysowego.
 
REFERENCJE (22)
1.
Brodacki, D, 2017, Wojska Obrony Terytorialnej jako element bezpieczeństwa lokalnego. Możliwości ich współdziałania z wybranymi organami terenowej administracji publicznej, „Wojskowy Przegląd Prawniczy” nr 3 (283).
 
2.
Brzeziński, M., 2013, Sytuacja kryzysowa w rozumieniu ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym — analiza pojęcia, „e-Politikon” nr 6.
 
3.
Ciekanowski, Z., Nowicka, J., Wyrębek, H., 2016, Bezpieczeństwo państwa w obliczu współczesnych zagrożeń, Siedlce: Wydawnictwo UPH w Siedlcach.
 
4.
Cuber, K., 2011, Udział sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w zapewnieniu bezpieczeństwa obywateli w sytuacjach kryzysowych, Przegląd Naukowo-Metodyczny. Edukacja dla Bezpieczeństwa nr 1.
 
5.
Czuryk, M., 2017, Zadania i kompetencje samorządu terytorialnego w zakresie zarządzania kryzysowego. W: M. Karpiuk, M. Mazuryk i I. Wieczorek, red. Zadania i kompetencje samorządu terytorialnego w zakresie porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, obronności oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, Łódź: Narodowy Instytut Samorządu Terytorialnego.
 
6.
Klisz, M., Utworzenie Wojsk Obrony Terytorialnej jako odpowiedź na nowe zagrożenia bezpieczeństwa państwa, „Bezpieczeństwo. Teoria i praktyka” nr 3.
 
7.
Kuśmierek, Z., 2014, Udział wojska w sytuacjach kryzysowych, Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy, nr 10(1).
 
8.
Lewandowski, G., 2014, Rola terenowych organów administracji wojskowej w systemie zarządzania kryzysowego we współdziałaniu z administracją publiczną, W: R. Szynowski, red. Współdziałanie sił zbrojnych i instytucji ratowniczych oraz samorządu terytorialnego w sytuacjach kryzysowych, Goczałkowice: Ruch Wspólnot Obronnych.
 
9.
Pawłowski, J., Zdrodowski, B., Kuliczkowski, M., 2020, Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
 
10.
Pietrek, G., 2011, Poziomy, struktura i zadania systemu zarządzania kryzysowego administracji rządowej, Zeszyty Naukowe WSOWL nr 3 (161).
 
11.
Pilarz, K., 2017, Specyfika relacji organów administracji publicznej z otoczeniem w sytuacjach kryzysowych, „Przegląd Prawa i Administracji” t. 111.
 
12.
Smal, T., Balcerzyk, R., 2017, System zarządzania kryzysowego w kontekście wykorzystania podmiotów militarnych, „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej” z. 114.
 
13.
Stefaniuk, B., 2017, Współczesne uwarunkowania systemu zarządzania kryzysowego. W: A. Gołębiowska, P. Zientarski, red. Administracja publiczna w systemie bezpieczeństwa państwa, Warszawa: Kancelaria Senatu.
 
14.
Wróbel, I., 2017, Perspektywy współdziałania wojsk obrony terytorialnej z administracją publiczną w zwalczaniu klęsk żywiołowych, „Bezpieczeństwo. Teoria i praktyka” nr 3.
 
15.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., Dz.U. z 2009 r. Nr 114, poz. 946.
 
16.
Traktat Północnoatlantycki sporządzony z dnia 4 kwietnia 1949 r., Dz.U. 2000 nr 87 poz. 970.
 
17.
Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej,.
 
18.
t.jedn. Dz. U. z 2021 r. poz. 372.
 
19.
Ustawa z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej, t. jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1897.
 
20.
Ustawa z dnia 21 czerwca 2002 r. o stanie wyjątkowym, t.jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1928.
 
21.
Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 roku o zarządzaniu kryzysowym, t.jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 159.
 
22.
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 lutego 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad udziału pododdziałów i oddziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w zapobieganiu skutkom klęski żywiołowej lub ich usuwaniu, Dz. U. z 2003 r. Nr 41, poz. 347.
 
ISSN:2082-2677
Journals System - logo
Scroll to top