Tak jak w innych państwach, w Polsce funkcjonuje system przeciwdziałania finansowaniu terroryzmu. Obejmuje on: regulacje prawne, instytucje, czynności operacyjno-rozpoznawcze, czynności o charakterze informacyjnym i dochodzeniowo-śledcze. Finansowanie terroryzmu to przede wszystkim pozyskiwanie funduszy oraz ich transferowanie. Transfery dokonywane są często za pośrednictwem podmiotów komercyjnych, to one są dysponentami informacji. Dlatego zobowiązano je do monitorowania i zgłaszania takich, które mogą mieć związek z finansowaniem terroryzmu, do wyspecjalizowanych państwowych jednostek analityki finansowej. W Polsce funkcję jednostki analityki finansowej pełni Generalny Inspektor Informacji Finansowej (jako organ władzy) wraz z podległym mu Departamentem Informacji Finansowej Ministerstwa Finansów. Polska jednostka analityki finansowej ma charakter administracyjny. Nie ma uprawnień do prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych ani dochodzeniowo-śledczych. Przeciwdziała finansowaniu terroryzmu, przede wszystkim zarządzając przepływem informacji o podejrzanych transakcjach oraz działaniami prewencyjnymi. Niniejsze opracowanie poświęcone jest tej problematyce na poziomie działalności jednostki analityki finansowej. Zawiera ono przede wszystkim analizę procesu przepływu informacji od instytucji obowiązanych do GIIF oraz od GIIF do prokuratury i odpowiednich służb. Wykazane są kompetencje GIIF z wykazaniem odpowiednich instrumentów, które pozwalają aktywnie utrudniać finansowanie terroryzmu.