Celem pracy jest odpowiedź na pytanie potrzeby celowego niedookreślenia przez ustawodawcę pojęć uprawniających Szefa KAS do uchylenia tajemnicy skarbowej. Problemem badawczym zaś podjętym w niniejszym artykule jest istota niedookreślenia przez ustawodawcę pojęć uprawniających Szefa Krajowej Administracji Skarbowej do uchylenia tajemnicy skarbowej oraz ich słuszności w kontekście gwarantowania praw podatników. Posiadane dane oraz informacje przez organy podatkowe mogą, w razie zaistnienia odpowiednich warunków, zostać zwolnione z tajemnicy skarbowej. Sprawia to, że dane stają się jawne. Aby tak się stało, muszą zaistnieć odpowiednie przesłanki. Jest to m.in. przesłanka ważnego interesu publicznego, która musi zajść zawsze oraz kontrola podatkowa czy konstytucyjne prawo obywateli do ich rzetelnego informowania o działaniach organów podatkowych i jawności życia publicznego. Warto podkreślić, że ochrona danych w administracji skarbowej nie tylko chroni prywatność obywateli i bezpieczeństwo ich podstawowych dóbr osobistych, ale także buduje zaufanie społeczeństwa do działalności państwowej oraz utrzymuje integralność systemu podatkowego. Wskazane przesłanki są klauzulami generalnymi, które dają możliwość ich wartościowania, co daje dużą swobodę w podejmowaniu „decyzji” o wyrażeniu lub nie wyrażeniu zgody na ujawnienie informacji objętych tajemnicą skarbową. Szef Krajowej Administracji posiada kompetencje do uchylenia tajemnicy skarbowej. Rodzi to pewne wątpliwości na gruncie uznaniowości w podejmowaniu „decyzji” oraz ich słuszności w kontekście gwarantowania praw podatników. W związku z tym hipoteza badawcza niniejszej pracy zakłada, że być może ustawodawca celowo pozostawił taką konstrukcję, gdyż zapewnia ona zwiększone bezpieczeństwo, ponadto zgoda Szefa KAS na odstąpienie od tajemnicy skarbowej zawsze musi opierać się co najmniej na dwóch przesłankach pozytywnych, w tym przynajmniej jedną z nich musi być ważny interes publiczny. Pod wątpliwość należy również poddać brak określenia istoty tajemnicy skarbowej, która stanowiła by legalną definicję. Bezpieczeństwo danych i ochrona informacji w administracji skarbowej są kluczowymi kwestiami ze względu na wrażliwy charakter przechowywanych i przetwarzanych danych podatkowych. Warto podkreślić, że ochrona danych w administracji skarbowej nie tylko chroni prywatność obywateli i bezpieczeństwo ich podstawowych dóbr osobistych, ale także buduje zaufanie społeczeństwa do działalności państwowej oraz utrzymuje integralność systemu podatkowego. W pracy wykorzystano metodę formalno-dogmatyczną polegającą na analizie aktów prawnych, jest to główna metoda stosowana w naukach prawnych. Posłużono się także metodą krytycznej analizy piśmiennictwa.