Ochrona krajowej i europejskiej infrastruktury krytycznej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest złożonym procesem wymagającym wysiłków wielu instytucji publicznych i prywatnych. W szczególności właściciele i użytkownicy systemów infrastruktury krytycznej są zobowiązani do zapewnienia takiej ochrony. Są to kluczowe obowiązki z punktu widzenia bezpieczeństwa narodowego, ponieważ zniszczenie, uszkodzenie, złe działanie lub jakiekolwiek inne ograniczenie funkcjonowania infrastruktury krytycznej może stanowić poważne zagrożenie dla funkcjonowania społeczeństw w skali lokalnej, krajowej, a nawet europejskiej. Rzeczywiście wiele systemów obejmuje więcej niż jeden kraj. Nawet jeśli infrastruktura znajduje się w państwie członkowskim Unii Europejskiej, ale jej zakłócenie lub zniszczenie miałoby znaczny wpływ na co najmniej dwa państwa członkowskie, jest klasyfikowane jako „krytyczna infrastruktura Unii Europejskiej”. W Polsce infrastruktura krytyczna to jedenaście systemów obejmujących urządzenia, sprzęt, instalacje i usługi kluczowe dla bezpieczeństwa państwa i obywateli. Operatorzy tej infrastruktury są zarówno podmiotami państwowymi, jak i prywatnymi właścicielami, jednak właściwi ministrowie i szefowie urzędów centralnych odpowiadają za poszczególne systemy na poziomie krajowym. Narodowy Program Ochrony Infrastruktury Krytycznej jest ważnym dokumentem regulującym kwestie ochrony infrastruktury krytycznej w Polsce. Głównym celem programu było stworzenie warunków dla poprawy bezpieczeństwa infrastruktury krytycznej, obejmującej wszystkie cztery fazy zarządzania kryzysowego: zapobieganie zakłóceniom, gotowość na sytuacje awaryjne, reagowanie w sytuacjach kryzysowych i przywracanie zniszczonej infrastruktury krytycznej. Zgodnie z ustawą o zarządzaniu kryzysowym dyrektor Centrum Bezpieczeństwa Rządu jest osobą odpowiedzialną za koordynację wszystkich projektów i głównego wykonawcę projektu programu. Szczegółowe informacje na temat infrastruktury krytycznej przygotowywane są przez ministrów odpowiedzialnych za te systemy. Program wchodzi w życie po zatwierdzeniu projektu przez Radę Ministrów. Wszystkie poziomy administracji publicznej są zaangażowane w realizację zadań zawartych w Krajowym Programie Ochrony Infrastruktury Krytycznej. Związane jest to przede wszystkim z obowiązkami administracji rządowej i samorządowej w obszarze (sfera) zarządzania kryzysowego. Pierwszy program w Polsce został wprowadzony 30 kwietnia 2010 r. na podstawie odpowiedniego rozporządzenia Rady Ministrów. Program jest aktualizowany co najmniej co dwa lata. Wersja 2015 jest dostępna na stronie internetowej Rządowego Centrum Bezpieczeństwa. Następna wersja tego dokumentu będzie dostępna wkrótce.