Celem prezentowanych wyników podjętej próby badawczej jest ustrukturyzowanie i uporządkowanie zebranych danych na temat taktycznego użycia bezzałogowych systemów powietrznych oraz przedstawienie rekomendacji do implementacji w Siłach Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej. Dane pochodzą bezpośrednio od oficerów ukraińskich. Byli oni w kontaktach roboczych ze stroną Polską w ramach misji EUMAM w roli instruktorów, szkolonych jak i oficerów programujących szkolenie sztabów brygad. Te treści stały się też przedmiotem badania w zakresie taktycznego użycia systemów bezzałogowych. W procedurze badawczej przyjęto następujące pytanie badawcze: które z ukraińskich rozwiązań zastosowania BSP mogą zostać zaimplementowane do Sił Zbrojnych RP? Problem badawczy pomógł wyostrzyć procesy analityczne dostępnego materiału, jak również był cennym punktem odniesienia do sformułowania tezy roboczej. Tym samym, hipotetyczną odpowiedzią na powyższy problem zostało przyjęte przypuszczenie, że zdecydowana większość rozwiązań i zastosowań stosowanych przez Ukraińców jest przydatna w Siłach Zbrojnych RP. Do uporządkowania i ustrukturyzowania zebranych informacji posłużyły teoretyczne metody badawcze takie jak: monograficzna oraz klasyfikowanie proste. Metoda monograficzna została w praktyce zastosowana jako ostatnia i posłużyła do napisania zwięzłych treści niniejszej publikacji. Klasyfikowanie proste umożliwiło na precyzyjne rozróżnienie i wskazanie przeznaczenia taktycznego systemów bezzałogowych, klas systemów bezzałogowych oraz rekomendacji dla Sił Zbrojnych RP. Natomiast selekcja tych danych z obszernego materiału nastąpiła wskutek zastosowania abstrahowania izolującego oraz metod analitycznych. Abstrahowanie izolujące pozwoliło na identyfikację treści, które nie zostały zastosowane w procedurze badawczej. Natomiast metody analityczne pozwoliły na zidentyfikowanie i wyodrębnienie struktur organizacyjne BSP, ich przeznaczenie i połączenie z innymi rodzajami wojsk stosowanymi od szczebla brygady w dół. Identyfikacja możliwie przydatnych elementów dla Sił Zbrojnych RP oraz sformułowanie rekomendacji nastąpiło za sprawą: wnioskowania oraz syntezowania. Na bazie dostępnych danych, porównano stan rozwoju i zastosowania BSP w Siłach Zbrojnych Ukrainy oraz stan rozwoju tych platform w Siłach Zbrojnych RP. Kierunki rozwoju i rekomendacje zostały sformułowane poprzez wnioskowanie i syntezowanie wymagań i praktyk łączących różne systemy walki. Wysublimowano treści dotyczące bojowego użycia bezzałogowych systemów powietrznych jak również sformułowano szereg rekomendacji. Co więcej, rozważania doprowadziły do identyfikacji kolejnych kierunków badawczych, mianowicie użycie pojazdów bezzałogowych jak i łodzi bezzałogowych, a w konsekwencji rozważenie implementacji w Siłach Zbrojnych RP. Hipoteza badawcza została potwierdzona, a nawet wnioski znacząco wyszły poza jej obręb. Obserwacje wojny rosyjsko-ukraińskiej, lektura publikacji jej poświęconych pozwalają proponować i wzmacniać śmiałe koncepcje rozwoju zastosowania platform bezzałogowych.