PL EN
ARTYKUŁ PRZEGLĄDOWY
DZIEDZINY WYCHOWANIA DO BEZPIECZEŃSTWA
 
Więcej
Ukryj
1
Wydział Bezpieczeństwa, Logistyki i Zarządzania Instytut Organizacji i Zarządzania Zakład Nauk Humanistycznych, Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie, Polska
 
 
A - Koncepcja i projekt badania; B - Gromadzenie i/lub zestawianie danych; C - Analiza i interpretacja danych; D - Napisanie artykułu; E - Krytyczne zrecenzowanie artykułu; F - Zatwierdzenie ostatecznej wersji artykułu
 
 
Data publikacji: 31-12-2021
 
 
Autor do korespondencji
Krzysztof Włodzimierz KLIMEK   

Wydział Bezpieczeństwa, Logistyki i Zarządzania Instytut Organizacji i Zarządzania Zakład Nauk Humanistycznych, Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie, ul. gen. Sylwestra Kaliskiego 2, 00-908, Warszawa, Polska
 
 
SBN 2021;22(4): 11-27
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Edukacja dla bezpieczeństwa - jako przedmiot nauczania w szkole, na różnych poziomach edukacji - rozpatrywana jest w kontekście realizacji procesu kształcenia i procesu wychowania wśród uczniów. Obejmuje więc swym zakresem nie tylko zdobywanie wiedzy i umiejętności w obszarze przeciwdziałania różnym zagrożeniom, ale także kształtowanie osobowości, postaw i zachowań uczniów w trudnych sytuacjach. Zatem oddziaływania wychowawcze, obok kształcących, wpisane są na stałe w proces edukacji na rzecz bezpieczeństwa, dlatego mówimy o wychowaniu do (dla) bezpieczeństwa. Przedmiotem i podmiotem wychowania do (i dla) bezpieczeństwa jest człowiek narażony na współczesne zagrożenia w życiu społecznym, zwłaszcza zagrożenia militarne, ekologiczne, ekonomiczne, społeczne czy też zagrożenia w cyberprzestrzeni. W kontekście zaś wychowania w dziedzinie bezpieczeństwa rozpatrywać winniśmy problemywychowania młodego człowieka wwielu sferach jego życia. Stąd też warto te sfery życia, ujęte w dziedzinywychowania, odnieść do edukacji dla bezpieczeństwa. Biorąc za punkt wyjścia w tym względzie podstawę programową wychowania przedszkolnego i kształcenia ogólnego w szkole oraz treści kształcenia przedmiotu „Edukacja dla bezpieczeństwa”, szczególna uwaga w niniejszych rozważaniach skierowana zostanie na wychowanie moralne, wychowanie zdrowotne i fizyczne, wychowanie umysłowe oraz wychowanie obywatelskie i patriotyczne. Dopełnienie wywodów stanowić będą informacje o wychowaniu (jako podstawowej kategorii pedagogicznej i procesie obejmującym całe życie człowieka) i wychowaniu do bezpieczeństwa. Problemy bezpieczeństwa ludzi (w naszym przypadku dzieci i młodzieży) stają się współcześnie przedmiotem wielu różnorodnych działań edukacyjnych – kształcących i wychowawczych. Oprócz wiedzy i umiejętności w dziedzinie bezpieczeństwa (i przeciwdziałania zagrożeniom) należy kształtować u uczniów również postawy i zachowania, odnoszące się do różnych sytuacji życia codziennego. Tym samym wchodzimy niejako w poszczególne sfery ich życia, traktowane w wychowaniu (do bezpieczeństwa) jako jego dziedziny.
 
REFERENCJE (26)
1.
Bera, R., 2017. Pedagogika bezpieczeństwa w kontekście współczesnych zagrożeń w życiu społecznym. Annales Uniwesitatis Mariae Curie-Skłodowska, Sectio J, vol XXX (4), s. 11-18.
 
2.
Brezinka, W., (2005). Wychowanie i pedagogika w dobie przemian kulturowych. Podręcznik akademicki. Kraków: Wydawnictwo WAM.
 
3.
Dewey, J., 2005. Moje pedagogiczne credo. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie ŻAK.
 
4.
Drabik, K., 2015. Rola edukacji w kształtowaniu bezpieczeństwa personalnego. W: A. Pieczywok, K. Loranty, red. Bezpieczeństwo jako problem edukacyjny. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Sztuki Wojennej, s. 45-62.
 
5.
Górniewicz, J., 2007. Teoria wychowania (wybrane problemy). Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
 
6.
Jakubowska, E., 2019. Wychowanie obywatelskie w procesie edukacji wczesnoszkolnej (rozprawa doktorska). Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.
 
7.
Jarmoszko, S., red., 2002. Podstawy pedagogiki w kształceniu oficerów. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
 
8.
Kerschensteiner, G., 1936. Dusza wychowawcy i zagadnienie kształcenia nauczycieli. Warszawa: Wydawnictwo Nasza Księgarnia.
 
9.
Kruszko, K., 2010. Pedagogiczne aspekty bezpieczeństwa dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
 
10.
Kwiasowski, Z., 2015. Znaczenie edukacji dla bezpieczeństwa w wychowaniu obywatelskim. W: A. Skrabacz, L. Kanarski, red. Edukacja dla bezpieczeństwa: teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo AON, s. 81-95.
 
11.
Lesiński, L.S., 2019. Bezpieczny uczeń. Program nauczania przedmiotu „Edukacja dla bezpieczeństwa”. III etap edukacyjny – zakres podstawowy, Warszawa: Ośrodek Rozwoju Edukacji.
 
12.
Łobocki, M., 1999. ABC wychowania. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
 
13.
Łobocki, M., 2003. Minimum wiedzy o współczesnej teorii wychowania. Chowanna 2003, nr 1, s. 81-98.
 
14.
Łobocki, M., 2010. Teoria wychowania w zarysie. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
 
15.
Okoń, W., 2001. Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
 
16.
Pieczywok, A., 2014. Edukacja dla bezpieczeństwa i jej możliwości oddziaływania na człowieka. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Agrobiznesu w Łomży, nr 55, s. 61-86.
 
17.
Podstawa programowa kształcenia ogólnego z komentarzem. Szkoła podstawowa Edukacja dla bezpieczeństwa, 2017. Warszawa.
 
18.
Pomykało, W., red., 1997. Encyklopedia pedagogiczna. Warszawa: Fundacja Innowacja.
 
19.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 roku w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej (Dz.U. z 2017 r., poz. 356).
 
20.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 stycznia 2018 roku w sprawie podstawy programowej kształcenia ogólnego dla liceum ogólnokształcącego, technikum oraz branżowej szkoły II stopnia (Dz.U. z 2018 r., poz. 467).
 
21.
Schoenebeck, H., 1994. Antypedagogika – być i wspierać zamiast wychowywać. Warszawa: Wydawnictwo Jacek Santorski i S-ka.
 
22.
Sępowicz-Busko, K., Skwarek, B., 2017. Wychowanie dzieci i młodzieży do bezpieczeństwa w ujęciu aksjologicznym. Zeszyty Naukowe PWSZ im. Witelona w Legnicy, nr 23 (2), s. 58-72.
 
23.
Tchorzewski, A., 2018. Wstęp do teorii wychowania. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatium.
 
24.
Tłuczek-Tadla, E., 2012. Edukacja obywatelska w stowarzyszeniu młodzieżowym. Studium teoretyczno-empiryczne. Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.
 
25.
Wawrzyniak, J., 2009. Teoretyczne podstawy wychowania (materiały dla studentów AHE w Łodzi). Łódź: Wydawnictwo AHE.
 
26.
Zarzecki, L., 2012. Teoretyczne podstawy wychowania. Teoria i praktyka w zarysie. Jelenia Góra: Wydawnictwo Karkonoskiej Państwowej Szkoły Wyższej.
 
ISSN:2082-2677
Journals System - logo
Scroll to top