Celem artykułu jest przedstawienie koordynacji działania krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego w Polsce, jako integralnej części organizacji bezpieczeństwa wewnętrznego państwa. System ten skupia jednostki ochrony przeciwpożarowej oraz inne służby, inspekcje i straże. Krajowy system ratowniczo – gaśniczy realizuje zadania w sytuacjach nadzwyczajnych zagrożeń ludzi lub środowiska, które stanowią istotny element sytemu ochrony ludności. System ten zapewnia udoskonalenie czynności i efektywność oraz skuteczność użytych środków i sił do wykonywania zarówno prostych oraz nieskomplikowanych zadań, jak również dużych oraz długotrwałych akcji. System ten zapewnia również jawność dowodzenia. Rozkazodawstwo i kompatybilność działań i sprzętu w różnych działaniach ratowniczych charakteryzuje się wysoką gotowością operacyjną oraz sprawnością podmiotów ratowniczych, które znajdują się w systemie. W prezentowanym artykule Autorka dąży do odpowiedzi na następujące pytanie: W jaki sposób proces koordynacji działania krajowego systemu ratowniczo- gaśniczego w Polsce umożliwia realizowanie podstawowych zadań ratowniczych, dostosowując je do specyfiki i rodzaju zdarzeń, klęsk żywiołowych?