Niniejszy artykuł stanowi analizę przepisów prawnych dotyczących procesu wydawania i cofania pozwoleń na broń, przechowywania, przenoszenia broni i amunicji. Dokonano interpretacji obecnie obowiązujących przepisów prawa oraz analizy wyników badań naukowych dotyczących dostępu do broni w poszczególnych grupach społecznych, a także stosunku społeczeństwa polskiego do broni palnej. Autor stwierdza, że dostęp do broni nie jest zagwarantowany w Konstytucji RP i nie stanowi prawa podmiotowego. Przedstawiono dane statystyczne odzwierciedlające wpływ prawa do posiadania broni na wskaźniki wzrostu przestępczości i poczucia bezpieczeństwa. Skupiono się głównie na praktycznych problemach orzeczniczych związanych z uzyskaniem pozwolenia na broń i jego cofnięciem. Wskazano istotne zmiany wprowadzone Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 26 sierpnia 2014 r. w sprawie przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji. Poruszono ponadto kwestie związane z dostosowywaniem się prawodawstwa polskiego do prawa europejskiego. Autor zajmuje stanowisko wobec kierunku zmian w polskim prawodawstwie dotyczącym dostępu do broni, wskazując przy tym konieczność wprowadzania licznych modyfikacji.