PL EN
ARTYKUŁ PRZEGLĄDOWY
TERRORYZM – OKREŚLENIE DEFINICJI ZJAWISKA W POLSKICH I ZAGRANICZNYCH BADANIACH
 
Więcej
Ukryj
1
Instytut Nowej Europy w Warszawie
 
 
Data publikacji: 12-12-2020
 
 
SBN 2020;18(2): 121-130
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Zjawisko terroryzmu w swojej destrukcyjnej istocie było zauważalne od zarania dziejów, ponieważ oddziaływało bezpośrednio na podmioty państwowe i niepaństwowe. Jednak scharakteryzowano je dopiero w XX wieku na podstawie aktów agresji, jakich dokonywano w przeszłości. Określono, że są to ataki przeciw jednostce, grupie, państwu lub organizacji międzynarodowej których dokonuje podmiot niepaństwowy. Współcześnie w ogólnej definicji przyjmuje się, że jest to forma walki stosowana dla osiągnięcia określonych celów, z intencją wymuszenia zmian proklamowanych przez terrorystów. Działania są podejmowane przeciwko osobom cywilnym, cechuje je przemoc i agresja, powodują destabilizację, zamieszanie oraz niepokój w społeczeństwie. W związku z powyższym, ta ważne jest przedłożenie opisów zjawiska terroryzmu, które są prezentowane nie tylko przez polskich badaczy, ale także francuskich (Francja najbardziej atakowane państwo w Unii Europejskiej) oraz w ujęciu międzynarodowym.
 
REFERENCJE (41)
1.
Abdulla, R. A., 2007. Islam, Jihad, and Terrorism in Post-9/11 Arabic Discussion Boards. Journal of Computer-Mediated Communication, 12 (3), 1-16.
 
2.
Aleksandrowicz, T., 2008. Terroryzm międzynarodowy. Warszawa: Editions Spotkania.
 
3.
Bevalet, J., 2009. Terrorisme – gagner la 3e guerre mondiale. Sceaux: L’Esprit du Livre.
 
4.
Bolechów, B., 2002. Terroryzm w świecie podwubiegunowym: przewartościowania i kontynuacje. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
 
5.
Brzybohatý, M., 1999. Terorismus. Praha: Police History.
 
6.
Bukowski S., 2010. Terroryzm europejski. Słupsk: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pomorskiej w Słupsku.
 
7.
Derrida, J., 2004. Qu’est-ce que le terrorisme?. Le Monde diplomatique, Fevrier.
 
8.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/541 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie zwalczania terroryzmu i zastępująca decyzję ramową Rady 2002/475/WSiSW oraz zmieniająca decyzję Rady 2005/671/WSiSW, 31.3.2017.
 
9.
Gabriel-Węglowski, M., 2018. Działania antyterrorystyczne – komentarz. Warszawa: Wolters Kluwer.
 
10.
Grosset, R. red., 2009. Zabić tysiące, przestraszyć miliony. Zagrożenia terrorystyczne i szanse na skuteczną obronę. Warszawa: Wyższa Szkoła Zarządzania i Prawa im. Heleny Chodkowskiej.
 
11.
Gueniffey, P., 2017. Terrorisme, terroristes: la casse-tete des definitions. SciencesPo, Compterendu de la 35e seance, 24 mars.
 
12.
Hardman, J. B. S., 1934. Terrorism. [W:] S. Johnson ed., Encyclopedia of the Social Sciences. New York: MacMillan.
 
13.
Houdet, C., 2005. Terrorisme: histoire et enjeux Europeens. Paris: Centre d’etudes et de recherche de l’enseignement militaire superieur.
 
14.
Huyghe, F. B., 2009. Pour une histoire du terrorisme: Un point sur l’histoire. Dostępne pod adresem: http://www.huyghe.fr/actu_210.... (dostęp: 1.10.2018).
 
15.
Iulian, R. I., 2017. International terrorism in the 21st century – 16 years after 9/11 2001. CBU International conference on innovations in science and education March 22-24 2017, Prague, Czech Republic.
 
16.
Jakubczak, R., 2011. Teoretyczne i militarne aspekty zwalczania terroryzmu. [W:] J. Szafrański, K. Liedel red., Problemy prawno-organizacyjne zwalczania terroryzmu w Polsce. Szczytno: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policyjnej w Szczytnie.
 
17.
Jankowicz, N., 2019. Disinformation in Terrorist content online. Washington: George Washington University.
 
18.
Jongman, J., Schmid, A. P., 1988. Political Terrorism: A New Guide to Actors, Authors, Concepts, Data Bases, Theories and Literature, New Brunswick: Transaction Publishers.
 
19.
Karolczak, K., 2004. Terroryzm polityczny – próba redefinicji. [W:] E. Haliżak, W. Lizak, L. Łukaszuk, E. Śliwka red., Terroryzm w świecie współczesnym. Warszawa – Pieniężno: Fundacja Studiów Międzynarodowych.
 
20.
Kerdemelidis, M., Reid, M., 2019. Wellbeing recovery after mass shootings: information for the response to the Christchurch mosque attacks 2019, Canterbury District Health Board, 28 May, s. 2-5.
 
21.
Krawczyk, P., 2008. Terroryzm lotniczy. Warszawa: AON.
 
22.
Laqueur, W., 1999. The New Terrorism: Fanaticism and the Arms of Mass Destruction. New York: Oxford University Press.
 
23.
Law, R. D., 2009. Terrorism: A History. Cambridge: Polity.
 
24.
Lévi-Valensi, J., 2002. Albert Camus et la question du terrorisme. [W:] A. Camus, Réflexions sur le terrorisme. Paris: Nicolas Philippe.
 
25.
Liedel, K., Piasecka, P., 2008. Jak przetrwać w dobie zagrożeń terrorystycznych. Elementy edukacji antyterrorystycznej. Warszawa: Trio.
 
26.
Liedel, K., 2005. Teoretyczne podstawy badań nad terroryzmem. Jurysta, 2, 29-31.
 
27.
Mazauric, C., 1989. Terreur. [W:] A. Soboul éd., Dictionnaire historique de la Révolution française. Paris: Presses Universitaires de France.
 
28.
Milczanowski M., 2012. Terroryzm w ujęciu historycznym. [W:] H. Zięba-Załucka, T. Bąk red. Terroryzm a prawa człowieka. Kraków – Rzeszów – Zamość: Konsorcjum Akademickie.
 
29.
Moore, B., 1954. Terror and Progress – U.S.S.R.: Some sources of change and stability in the Soviet dictatorship. Cambridge: Harvard University Press.
 
30.
Ostant, W., 2016. Unia Europejska wobec zagrożenia terroryzmem – od Maastricht do Lizbony. Poznań: Instytut Zachodni.
 
31.
Pawłowski, A., 1994. Terroryzm w Europie w XIX i XX wieku. Zielona Góra: Lubuski Komitet Upowszechniania Prasy.
 
32.
Pikulski, S., 2000, Prawne środki zwalczania terroryzmu. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
 
33.
Rapoport, C., 1977. The Politics of Atrocity. New York: John Jay Press.
 
34.
Sandra C., 2014, Révolution bourgeoise et luttes de classes en France, 1789-1799. Paris.
 
35.
Sikorski, C., Schmuck, D., Matthes, J., Binder, A., 2017. Muslims are not Terrorists: Islamic State Coverage, Journalistic Differentiation Between Terrorism and Islam, Fear Reactions, and Attitudes Toward Muslims. Mass Communication and Society, 20 (6), 825-848.
 
36.
Sokała, W., 2009. Nowy terroryzm jako asymetryczna odpowiedź na rozszerzenie i pogłębienie integracji europejskiej. [W:] M. J. Malinowski, R. Ożarowski, W. Grabowski red. Ewolucja terroryzmu na przełomie XX i XXI wieku. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
 
37.
Tulard, J., Thuillier, G., 2004. L’État face au terrorisme «Conclusions». La Revue administrative 57e Année, 340 (Juilliet), 344-347.
 
38.
United Nations Office On Drugs And Crime, 2018, Education for justice university module series counter-terrorism – Module 1 introduction to international terrorism. Vienna: United Nations Office On Drugs And Crime.
 
39.
Walter, V., 1969. Terror and Resistance: A Study of Political Violence. New York: Oxford University Press.
 
40.
Xingyu, K. C., 2018, Fake News After a Terror Attack: Psychological Vulnerabilities Exploited by Fake News Creators. [W:] M. Khader et al. ed., Learning from Violent Extremist Attacks: Behavioural Sciences Insights for practitioners and policymakers. Singapore: World Scientific.
 
41.
Zabłocki, E., 2013. Kategorie, zagrożenia: system bezpieczeństwa narodowego. Warszawa: Wyższa Szkoła Informatyki, Zarządzania i Administracji.
 
ISSN:2082-2677
Journals System - logo
Scroll to top