Celem niniejszego artykułu jest omówienie i analiza stanu obrony cywilnej w Rzeczypospolitej Polskiej. Głównym problemem badawczym przedstawionym w artykule jest próba odpowiedzi na pytanie: jaka jest koncepcja obrony cywilnej w Polsce? Sformułowanie tej kwestii będzie możliwe w oparciu o przedstawienie i określenie właściwości pojęcia obrony cywilnej oraz ukazanie na przestrzeni lat różnych założeń na jej funkcjonowanie w systemie bezpieczeństwa narodowego Polski. Kluczowe jest także postawienie pytania o charakter modelu systemu obrony cywilnej, jaki powinien być obecny w Polsce. Hipoteza badawcza przedstawiona w pracy stanowi, iż proces utworzenia tego systemu musi obejmować całość kwestii związanych z obroną cywilną oraz niezbędną w tym zakresie rolę instytucji państwowych, jak również wojska i służb mundurowych. W dyskusji nad tworzeniem i organizacją systemu obrony cywilnej w Polsce nie można pomijać żadnego z komponentów struktury bezpieczeństwa państwa. Aby obrona cywilna była skuteczna i przynosiła oczekiwane rezultaty, istotna jest dobra konstrukcja budowanego systemu. Musi on odpowiadać w pełnym wymiarze na współczesne wyzwania i wszelkie zagrożenia dla bezpieczeństwa narodowego. Ważna jest w tym kontekście rola lokalnych społeczności. System obrony cywilnej musi być przygotowany do organizacji terenowych jednostek, które w razie wybuchu konfliktu zbrojnego bądź wystąpienia poważnego zagrożenia naturalnego takich jak. powódź, epidemia czy pożary będzie w stanie skutecznie wykonywać zadania związane z ochroną ludności. Istotne jest także przygotowanie niezbędnych sił i środków do organizacji systemu obrony cywilnej. Posiadają je wojsko, instytucje porządkowe tj. policja, straże lokalne oraz służby mundurowe. Te instytucje w procesie tworzenia obrony cywilnej w Polsce będą odpowiedzialne za tworzenie struktur jej systemu. Złożoność rozpatrywanych problemów wymagała zastosowania wielu metod badawczych takich jak: analiza aktów prawnych, literatury oraz dostępnych materiałów dydaktycznych o tematyce dotyczącej systemu obrony cywilnej w Polsce, a także syntezy, analogii, porównania, wnioskowania, definiowania. Historia tworzenia systemu obrony cywilnej w Polsce oraz praktyczne doświadczenia z tym związane, a także modele obowiązujące w innych państwach europejskich posłużyły jako podstawa i punkt odniesienia do sformułowania w artykule wniosków dotyczących kształtu i formy koncepcji obrony cywilnej w Polsce.